Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου 1940 για το Σχολικό Έτος 2015-2016

27 Οκτωβρίου 2015
Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου1940 για το Σχολικό Έτος 2015-2016
Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015 στις 08:30π.μ. στο Γενικό Λύκειο Αγίων Θεοδώρων η καθιερωμένη εκδήλωση για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Κορινθίας Δρ.Βασίλειος Σαμαράς και ο Εκδότης - Δημοσιογράφος της τοπικής εφημερίδας "Νέα Κρομμυώνα" (και πλέον και Συγγραφέας) κ.Νίκος Δενδρινός.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με την ανάγνωση από την εκπαιδευτικό κα.Μαρία Γεωργούση του Μηνύματος του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ.Νίκου Φίλη για την επέτειο του "ΟΧΙ". 
Στη συνέχεια η εκπαιδευτικός κα.Χαρά Αψαθά ανέγνωσε το πρακτικό του Συλλόγου Διδασκόντων για την ανάδειξη της Σημαιοφόρου και των 5 παραστατών, καθώς και για την απονομή των Βραβείων και Αριστείων στους μαθητές και τις μαθήτριες του Σχολικού Έτους 2014-2015. Ο Διευθυντής του σχολείου στη συνέχεια παρέδωσε τη Σημαία του Γενικού Λυκείου Αγίων Θεοδώρων στη Σημαιοφόρο και τα αριστεία και βραβεία στα παιδιά που διακρίθηκαν. Ακολούθως αναγνώστηκε η λίστα με τους επιτυχόντες μαθητές και μαθήτριες στις Πανελλαδικές Εξετάσεις 2015.
Στη συνέχεια ακολούθησε το κύριο μέρος της εκδήλωσης, το οποίο επιμελήθηκε η εκπαιδευτικός κα.Αγγελική Λάμπρη με μαθητές και μαθήτριες από όλες τις τάξεις. Διαβάστηκαν ποιήματα, το χρονικό των γεγονότων, ακούστηκαν τραγούδια διανθισμένα με προβολές σύντομων βίντεο, ενώ διαδραματίστηκε και ένα μικρό θεατρικό δρώμενο σε διασκευή του έργου του Δημητρίου Ψαθά "Οι πιτσιρίκοι".
Στο τέλος της εκδήλωσης, σε ένα σύντομο χαιρετισμό, ο Διευθυντής του Γενικού Λυκείου Αγίων Θεοδώρων κ.Κώστας Μυλωνόπουλος ευχαρίστησε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, που μαζί με τους/τις εκπαιδευτικούς διοργάνωσαν τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου και υπενθύμισε τη γνωστή ρήση πως "κάθε λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει".
(σ.σ.: αποδίδεται στον Αμερικανό φιλόσοφο George Santayana βιβλίο "Life of reason - the phase of human progress" -1905, όμως και οι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έχουν πει παρεμφερείς φράσεις, όπως *ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ* - Ευριπίδης από Σαλαμίνα, Δηλαδή ευτυχισμένοι όσοι από την ιστορία τους έχουν μάθει ή *Τα μέλλοντα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος όμοια με όσα έχουν γίνει* - Αριστοτέλης από Στάγειρα).
Δυστυχώς παρότι ο ελληνικός πολιτισμός, ένας από τους 3 αρχαιότερους στον κόσμο, έχει τόσα θαυμαστά επιτεύγματα να επιδείξει όταν το έθνος πορευόταν ενωμένο υπό τον κοινό σκοπό, μόλις εμφιλοχώρησαν οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι έριδες, κατέληγε στις μελανές σελίδες της ιστορίας του. Οι ίδιοι συναγωνιστές του έπους του ΄40 στα βουνά της Αλβανίας, μετατράπηκαν ύστερα από λίγο σε αγωνιστές της αντίστασης, αλλά και σε δοσίλογους και μαυραγορίτες και λίγο αργότερα αλληλοεξοντώνονταν στα χρόνια του εμφυλίου. 
Κι αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, συμβαίνει συνεχώς, από τα χρόνια της αρχαιότητας εκεί που φυλούσαμε Θερμοπύλες, υπήρχε κι ο Εφιάλτης, ενώ και το σύγχρονο Ελληνικό κράτος στην ίδρυση του μετά την Επανάσταση του 1821 σημαδεύτηκε από τη δολοφονία του πρώτου του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Στο χέρι το δικό μας είναι να διδαχθούμε από την ιστορία και το Έπος του "ΟΧΙ" που τιμήσαμε σ΄ αυτή την εκδήλωση, για να μη χρειαστεί η δική μας ή οι επόμενες γενιές να την ξαναζήσουν.
Διαβάστε πατώντας στο Διαβάστε περισσότερα το μήνυμα του Υπουργού Παιδείας.

  
O υπουργός ΥΠΠΕΘ κ. Νικόλαος Φίλης απέστειλε σε όλες τις Σχολικές Μονάδες της χώρας το ακόλουθο, επετειακό  μήνυμα:
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!
"Η 28η Οκτωβρίου είναι εθνική επέτειος με βαρυσήμαντο φορτίο για τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας. Είναι πρωτίστως η ημέρα του ηρωικού «Όχι» που αντέταξε ο ελληνικός λαός στο ιταμό τελεσίγραφο του ιταλικού φασισμού. Είναι ακόμα η επέτειος που συμπυκνώνει στο σύνολό της τη στάση εθνικής ανάτασης, αγωνιστικότητας και αξιοπρέπειας με την οποία αντιμετώπισε ο ελληνικός λαός στη συνέχεια την επίθεση του γερμανικού ναζισμού και την τριπλή κατοχή της χώρας. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης υπήρξε το έπος της Εθνικής Αντίστασης, που επιτάχυνε τις εξελίξεις και συνέβαλε αποφασιστικά στην έλευση της χαρμόσυνης ημέρας της απελευθέρωσης.
«Ποτέ ξανά», ήταν το μήνυμα που δονούσε σύσσωμη την ανθρωπότητα μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Ήταν τότε ακόμα νωπές οι μνήμες από τις εκατόμβες των νεκρών, από τα εκατομμύρια των αναπήρων, από τους θαλάμους των αερίων, από την πρωτόγνωρη φρίκη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.
 «Ποτέ ξανά» στις επεκτατικές βλέψεις και τις αχαλίνωτες κερδοσκοπικές επιδιώξεις των ισχυρών του κόσμου, σε βάρος της ζωής και της ευημερίας εκατομμυρίων πολιτών.
«Ποτέ ξανά» στην παραφροσύνη του φασισμού και του ρατσισμού, που ηττήθηκε ολοσχερώς σε όλα τα πεδία της σύγκρουσης, αλλά με φοβερό τίμημα σε ανθρώπινες ζωές και ηθική κατάπτωση.
«Ποτέ ξανά» στην καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που αποτελούν πολύτιμο καταστάλαγμα της ανθρώπινης σοφίας σε παγκόσμια κλίμακα.
Μια τέτοια μέρα προσφέρεται στη σημερινή συγκυρία ιδιαίτερα για περίσκεψη και προβληματισμό. Αξίζει να σκεφθούμε πώς αντιμετώπισαν εκείνη την εξαιρετικά δύσκολη ιστορική περίσταση οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που τους έλαχε ο κλήρος να ζήσουν αυτά τα γεγονότα. Τι αποθέματα θάρρους, ψυχικής δύναμης, επιμονής και αυτοθυσίας χρειάστηκε να αντλήσουν για να οργανώσουν την αντίστασή τους. Πόσο χρειάστηκαν την ομοψυχία, την ενότητα και την αλληλεγγύη, για να ορθώσουν το ανάστημά τους στα στρατεύματα της κατοχής και στους ελάχιστους ντόπιους συνεργάτες τους. 
Το αντάρτικο, ο παράνομος τύπος και οι οργανώσεις αντίστασης και αλληλεγγύης έγιναν η καρδιά μιας Ελλάδας που αγωνίστηκε για τις αξίες της ισότητας, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης, μιας Ελλάδας που σφράγισε με αγωνιστικότητα, με αίμα και με στοχασμό όχι μόνο τον πανευρωπαϊκό και οικουμενικό αγώνα των λαών εναντίον του ναζισμού αλλά και τις μεταπολεμικές -κι ανολοκλήρωτες ακόμη- αξιώσεις για ειρήνη, δικαιοσύνη, δημοκρατία και κοινωνική αλληλεγγύη.
Αν θέλουμε να τιμήσουμε το αίμα που έχυσαν οι στρατιώτες μας στο ελληνοϊταλικό και ελληνογερμανικό μέτωπο και αργότερα οι αντάρτες και οι αντάρτισσες στα ελληνικά βουνά και οι νέοι και οι νέες της αντίστασης στα σκοπευτήρια που έστηναν οι Ναζί σε πόλεις και χωριά, αν θέλουμε να τιμήσουμε την αυταπάρνηση όσων διακινδύνευσαν τη ζωή τους κρύβοντας διωκόμενους Εβραίους, αν εμπνεόμαστε από τα ιδανικά αυτών των προγόνων μας, τότε οφείλουμε να αντιστεκόμαστε στον νεοναζιστικό λόγο που ακούγεται όλο και συχνότερα σήμερα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Γιατί δεν υπάρχει πλέον η δικαιολογία της άγνοιας. Ο λόγος του ακραίου εθνικισμού, του μίσους και του ρατσισμού έχει πλέον αποδειχθεί ιστορικά ότι οδηγεί στον χαμό, ότι σέρνει το ανθρώπινο γένος σε βαρβαρότητα αδιανόητη. Η ιστορία δεν πρέπει να επαναληφθεί. Έχουμε λοιπόν χρέος να φράξουμε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο, για να μην πάνε χαμένες οι αμέτρητες θυσίες, για να τιμηθούν τα αμέτρητα θύματα."